Het Wereldnatuurfonds Nederland (WWF-NL) onderzoekt 'natuurpositieve' landbouw in Nederland. Eiwitgewassen vergroten de biodiversiteit, kunnen een bijdrage leveren aan de eiwittransitie en de ruimtelijke opgaven in het landelijk gebied. In opdracht van het fonds deden we in samenwerking met het Louis Bolkinstituut onderzoek naar het geografische potentieel van eiwitgewassen, rekening houdend met landschappelijke kenmerken, productiepotentieel en uitdagingen op het gebied van biodiversiteit, klimaat, water, bodem en verstedelijking.

Vier vlinderbloemige gewassen zijn in de rapportage 'Natuurpositieve eiwitteelt' in beeld gebracht: veldbonen, lupine, droogbonen en soja. Het rapport sluit aan op de Nationale Eiwitstrategie en de hieruit voortgekomen Bean Deal. De regio’s in Nederland zijn ingedeeld op basis van geschiktheid per gewas op basis van bodem- en grondwateromstandigheden, zuurgraad. Daarnaast is gekeken naar de maatschappelijke opgaven die in de regio’s van belang zijn. Ten slotte is gekeken het effect op de landschappen. Zo zijn er voorbeeldlandschappen uitgewerkt om te laten zien hoe eiwitgewassen hierin een plaats hebben (bouwplan, landschappelijke waarde). 

De conclusie is dat natuurpositieve eiwitgewassen kansrijk zijn, maar wel op specifieke plekken en voldoend aan een aantal (gebiedsspecfieke) randvoorwaarden.