Als kind genoot ik al van de natuur: mountainbiken over de heide en zandverstuivingen, hutten bouwen in het bos en zeilen op de Loosdrechtse Plassen. Het was dan ook geen verrassing dat ik voor een studie Tuin- en Landschapsinrichting aan Hogeschool Van Hall Larenstein koos. Naast deze studie ontwierp ik tuinen bij een hoveniersbedrijf, maar mijn interesse verschoof steeds meer naar landschapsontwerp. Aanvankelijk richtte ik me vooral op het verschil tussen cultuur en natuur, maar naarmate mijn focus veranderde, werd mijn perspectief genuanceerder. Voor mijn afstudeeronderzoek aan de Universiteit van Wageningen verdiepte ik me in het zogenaamde Antropoceen, waarin de grenzen tussen cultuur en natuur vervagen.

Gezien de vele uitdagingen die er spelen en op ons afkomen, is het essentieel dat we samen in gesprek gaan over oplossingen en richtingen. Ik ben van mening dat landschapsarchitecten, opererend op het snijvlak van wetenschap en kunst, een cruciale rol spelen in de publieke buitenruimte en bij de grote opgaven van deze tijd. Daarom vind ik het belangrijk dat we hierover met elkaar in gesprek blijven. Zo was ik in 2022 moderator van het symposium 'The Green City', georganiseerd door Van Hall Larenstein. Het is nodig om samen te verkennen welke ideeën en oplossingen er zijn voor de huidige uitdagingen en hoe ontwerpend onderzoek hierbij kan worden ingezet. Dit is ook een van de redenen waarom ik bij Strootman Landschapsarchitecten ben gaan werken, waar we ons mengen in het publieke en maatschappelijke debat en de rol van de ontwerper.

Daarnaast richt ik mij, naast mijn werk, op de ontwikkeling van het vak en de positie van studenten en jonge professionals door deel te nemen aan de commissie Young NVTL.